هو الحبیب
هشداری به دوستان
آشنا و ناآشنای فعال
در ستادهای نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری
این یادداشت نقد و تلنگری است به رفتار این روزهای جوانان
پر شور جریان ارزشی و حزب اللهی انقلاب، جوانانی که امروز پا جای پای نسل انقلاب و
جنگ گذاشته اند.
1.
انتخابات فرصتی است استثنایی برای
ظهور و بروز استعداد های نهفته ی جوانان در فعالیت های جمعی سیاسی و اجتماعی،
فرصتی که شور و هیجان را برای جامعه به ارمغان می آورد و در محک نگاه نقادانه و
آرمانگرایانه جوان، نظرات و رفتار نامزدهای انتخاباتی به چالشی جدی و اساسی کشیده
می شود.
جریان جوانان ارزشی و
انقلابی در کشور در طول سالهای گذشته و خصوصا در سال 1388 اجماع گسترده ای بر
گزینه ی مطلوب خود در انتخابات داشتند و این اجماع و همدلی به خودی خود به انسجامی
مبدل شد که در کارزار فتنه ی پس از انتخابات توانست به صورت خود جوش تبدیل به سدی
محکم و مقاوم در برابر فتنه انگیزی فتنه گران خصوصا در دانشگاه ها شود.
اما شرایط این دوره ی
انتخابات فرق های بسیاری دارد از جمله اینکه باید اذعان داشت در این دوره چنین
اجماعی تا کنون شکل نگرفته است و هر کدام از آقایان جلیلی، قالیباف، ولایتی، حداد
عادل و رضایی توانسته اند عده ای از این جوانان را به هواداری از خود و برنامه ها
و دولت احتمالی شان متمایل کنند؛ و حتی فراتر از این می توان پیش بینی کرد که پدر
و مادر یک خانواده به سمت یک نامزد متمایل شوند و فرزندان به سمت نامزدهای دیگر. (
عدم نام بردن از بقیه نامزدها به این دلیل است که هدف این نوشتار جریان
اصولگرایی است و گر نه صد البته فراموش
نشود افرادی که در ستاد های آقایان روحانی و عارف و غرضی فعالیت می کنند در خلق
حماسه ی 24 خرداد شریک اند و هر چقدر نیت شان خالص تر باشد حسنه ی بیشتری از این
عبادت سیاسی خواهند برد)
تا اینجای ماجرا نه
تنها اتفاق نامطلوبی نیافتاده است بلکه امری نیکو است که سبب پرشور تر شدن
انتخابات شده و می شود، خطر از آنجایی آغاز می شود که رفاقت های دیروز در سایه
سنگینهیجانرقابتهایانتخاباتیفراموش بشود و یا خدایی نکرده در نقدهایی که هوادران
از نامزدهای مورد علاقه ی دوستانشان می کنند حرمت رفاقت ها شکسته شود که اگر این
چنین شد، چینی نازک و خوش طرح و رنگ رفاقت و دوستی که سالها طول کشیده است تا به
این زیبایی آراسته شود ترک بر میدارد و خدا نیاورد که بشکند.
-
این قلم کوچکتر از آن است که به دوستان و رفقایی که سالیان سال است در کنار هم
برای ادای دین به انقلاب و خون شهدا قلم می زنیم و می نویسیم و فعالیت های فرهنگی
و سیاسی و اجتماعی می کنیم نصیحتی بکند، لذا آنچه آمده است تذکری است به خودم و
دوستان آشنا و نا آشنا. دوستان ناآشنا هم به این معنا که « ولی لمن والاکم» ؛ پس
چه بسا که همدیگر را ندیده باشیم ولی انقلاب و امام و شهدا و رهبر عزیزمان را دوست
می داریم و همین دلیلی است محکم برای دوستی ما.
-
اگر رهبر انقلاب فرمودند رییس جمهور جدید باید نقاط قوت رییس جمهور قبلی را
داشته باشد و نقاط ضعفش را نداشته باشد همین امر هم بر بحث شکل برگزرای انتخابات و
تبلیغات صدق می کند که الحمدالله تا به امروز اتفاق های مطلوبی رقم خورده است از
جمله انتشار مکتوب برنامه های نامزدهای ریاست جمهوری.
ولی مهمتر از آن این
نکته است که ما باید در شیوه ی تبلیغات و معرفی نامزد مطلوب خود به دیگران نیز رشد
کنیم، باید بتوانیم بدون تخریب رقیب، به دلایل انتخاب نامزد مطلوب خود بپردازیم.
انتخابات مطلوب
اسلامی این است که دو برادر و دو رفیق اگر در ستاد های دو نامزد رقیب حضور دارند و
برای پیروزی نامزد مطبوعشان تلاش می کنند چه در طول تبلیغات و چه در بعد آن
رفاقتشان حفظ شود و فراتر آنکه به دلیل رعایت حرمت و آبروی افراد طوری برخود کنند
که رفاقت ها بیشتر و ماندگارتر شود.
-
انتخابات 92 فرصتی است برای تمرین رعایت اخلاق در عرصه ی تبلیغات. دوستان و
رفقای آشنا و نا آشنا ، برادرانی که در ستاد های آقایان جلیلی، قالیباف، رضایی،
ولایتی و حداد عادل با شور و عشق در خلق حماسه ای ماندگار در لبیک گویی به ندای
رهبر انقلاب گام بر می دارید، فرصت انتخابات 92 را غنیمت بدانیم و تمرین اخلاق و
تحمل نظر مخالف را بکنیم. فراموش نکنیم که پیشوایان دینی ما هیچ وقت در جواب تهمت
های ناروا پرخاش نکردند که با عطوفت و مهربانی سخت ترین مخالفان را نیز جذب می
کردند. حال چرا باید در قبال شنیدن نقدی به نامزد مطلوب مان و نه حتی تهمت آشفته
بشویم. تهمت زدن و بیان اخبار غیر موثق در مورد نامزدهای دیگر از نگاه مبانی جریان
اصولگرایی مذموم است چه این تهمت ها به نامزد اصولگرای رقیب باشد و چه اصلاح طلب.
-
مهم تر از اینکه چه کسی رای بیاورد اولا حضور حداکثری مردم است و دوما اینکه
ما طوری قدم برداریم و شکلی تبلیغ کنیم که خدایی نکرده با اصول و مبانی دینی و
خلاق اسلامی تضاد نداشته باشد. فصل الخاطب این مطلب هم فرمایش و هشدار رهبر انقلاب
به هوادارن نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری:
«ممكن است شما به يكى از نامزدها علاقه‌مند شويد، رفيقتان به يك نامزد ديگر؛
اين موجب نشود كه شما در مقابل هم قرار بگيريد. براى انتخابات و براى
گزينش عالى‌ترين مقام اجرائى در كشور - كه بسيار هم حساس است، بسيار هم مهم
است - سازوكارهاى درستى وجود دارد؛ سازوكار قانون. هيچ مانعى ندارد كه شما
به يكى علاقه‌مند باشيد، بنده به يكى ديگر علاقه‌مند باشم؛ شما به او رأى
دهيد، من به ديگرى رأى دهم؛ بالاخره اكثريتى هست، اقليتى هست، ضابطه‌اى
هست، قانونى هست؛ بر طبق آن عمل خواهد شد. آحاد مردم با هم كدورت بيجا درست
نكنند، به خاطر اينكه اين به آن علاقه‌مند است، اين به آن علاقه‌مند است؛
خب، باشند. خود داوطلبان محترم هم بايد رعايت كنند. كار را با حماسه، با شور، با غيرتمندى، اما بدون چالش، بدون منافرت پيش ببرند. »(بيانات در دانشگاه امام حسين عليه‌السلام، 6
خرداد 1392)
سيد ما، مولاي ما؛ دعا كن براي ما؛ صاحب ما توئي؛صاحب اين كشور توئي، صاحب اين انقلاب توئي، پشتيبان ما شما هستيد؛ ما اين راه را ادامه خواهيم داد؛با قدرت هم ادامه خواهيم داد؛ در اين راه ما را با دعاي خود، با حمايت خود، با توجه خود، پشتيباني بفرما.