وقتی مسئولین مسجدی می نشینند!
هوالحبیب
در حاشیه دیدار مسئولین با حضرت آقا
وقتی مسئولین مسجدی می نشینند!
خیلی حال کردم که آقا مسئولین رو به جای حسینیه امام و یا اون اتاقی که صندلی چیده شده و جلسات رسمی رو در اون برگزار می کنند در این اتاق قدیمی گرد هم جمع کرد. هر چند حسینیه و اتاق جلسات هم ساده اند و بی آلایش ولی نمی دونم چرا این اتاق حس و حالی دیگر دارد. مخصوصا با اون پشتی ها و پتویی که با روکش سفید پوشانده شده و در کناره دیوارها پهن شده!
وقتی بحث، بحث وحدت مسئولین سه قوه است، همه باید در یک اتاق کوچک بصورت مسجدی و هیاتی بشینند که نفس هاشون به هم بخوره. جالب صحنه هایی بود که بعضی از آقایان مسئولین عادت نداشتند روی زمین بشینند و مدام در صدد تغییر نشستن خود بر می آمدند. در این جور جمع ها که فشرده نشسته اند اگر یک تکان اندک بخوری یا به نفر جلو می خوری یا نفرعقب!
شاید یکی از اهداف برگزاری این جلسه به این شکل، کاستن از رسمیت جلسه و افزودن بر صمیمیت و همدلی مسئولین بوده!
در این بین خنده ی بعضی از مسئولین هم هنگامی که حضرت آقا فرمودند ان شاالله ثروتمند هم نشوید جالب بود!
نکته بسیار جالب بحث برای خودم، این بود که آقا فرمودند میثم و مقداد و مالک و عمار و ابوذر نه بخاطر عبادت ها و نمازهایشان بلکه بخاطر موضع گیری های سیاسی شان در تاریخ ماندگار شدند و آبرومند! که البته این به معنی نفی عبادات نیست!
پی.ن.1: چند سال پیش پشت یک نشریه دانشجویی عکسی زیبا از آقا در حالت قنوت دیدم که زیرش نوشته بود:
گر گناه است نظر بازی دل با خوبان
گردن من بنویسید گناه دگران
اگر خدا قبول کنه و قمارباز باشیم ان شاالله با این تفسیر گناه کار هم حساب بشیم!
سيد ما، مولاي ما؛ دعا كن براي ما؛ صاحب ما توئي؛صاحب اين كشور توئي، صاحب اين انقلاب توئي، پشتيبان ما شما هستيد؛ ما اين راه را ادامه خواهيم داد؛با قدرت هم ادامه خواهيم داد؛ در اين راه ما را با دعاي خود، با حمايت خود، با توجه خود، پشتيباني بفرما.