عشق حسین(ع)
هو الحبیب
عشق حسین(ع)
گفتم راه تاریک
است و پر پیچ و خم!
گفت« ان الحسین مصباح الهدی و سفینه النجاه»
گفتم عاشورا کی می رسد از راه؟
گفت منتظر چه نشسته ای؟ «کل یوم عاشورا»!
گفتم به او بگو یا لیتنی کنت معک
گفت بار از دوشت برنداشته اند ، «کل ارض کربلا»
گفتم چگونه عاشق اش شدی؟
گفت «اِنَّ لقَتل الحُسینِ حَرارَةً فی قُلوبِ المومِنین لاَتبُردُ اَبَداًی[1]»
گفتم مگر چه کرده بودی؟
گفت« مَن اَرادَ الله بهِ الخَیرَ قَذَفَ فی قَلبَهِ حُبَّ الحُسَین وَ حُبَّ زیارتِهِی[2]»
گفتم بر مزارت نوشته اند شهید؟
گفت شهید عشق حسین
گفتم چه کردی برای عشق حسین؟
گفت سر داده ام به پای حسین
گفتم اگر دوباره زنده شوی چه؟ باز هم حسین(ع)؟
گفت خنک آن قماربازی که بباخت هر بودش/بنماندش هیچ الا هوس قمار دیگر
گفتم بهشت گوارایت باد
گفت بوی بهشت خدا بوی حسین است و بس
+ نوشته شده در دوشنبه ۲۲ آبان ۱۳۹۱ ساعت 0:0 توسط محمد حسین زاده
|
سيد ما، مولاي ما؛ دعا كن براي ما؛ صاحب ما توئي؛صاحب اين كشور توئي، صاحب اين انقلاب توئي، پشتيبان ما شما هستيد؛ ما اين راه را ادامه خواهيم داد؛با قدرت هم ادامه خواهيم داد؛ در اين راه ما را با دعاي خود، با حمايت خود، با توجه خود، پشتيباني بفرما.