هو الحبیب

پیروز انتخابات کیست؟مردم؟متحد یا پایداری؟

از قبل از انتخابات و در جریان درگیری های جبهه ی متحد و پایداری مورد سئوال بودم که کدامیک را انتخاب می کنم و من بنا به دلایلی که در ذیل می آید از اساس با آن فضا مخالف بودم، بگذریم با تمام رعایتی که کردم تا در جلسات رسمی این دو جبهه حضور نداشته باشم به غیر از یکی دو  مورد آن هم از سر کنجکاوری(یک جلسه متحد و یک جلسه پایداری)، بازار برچسب زدن دوستان نزدیک و آشنایان دور داغ بوده است گویا و این روزها شاهد ترکش های آن فضا سازی ها هستم!

اما چه را نه پایداری و نه متحد:

اول آنکه نتیجه اش دو دستگی در صف نیروهای انقلاب بوده و هست. چه در رده خواص ارشدشان و چه در رده نیروهای بدنه! امروز با نگاهی به صف بندی ها و موضع گیری های بچه هایی که تا دیروز کنا رهم بودند و امروز رقیب سیاسی هم مشخص است! و متاسفانه گاهی هم حرمت هایی بین این دو گروه ریخته شده که به راحتی قابل ترمیم نیست!

دوم آنکه رقابت بین این دو جبهه در موارد متعددی از رقابت اخلاقی و تقوای سیاسی خارج شد که دو طرفه بود و البته مشخص چه کسانی از این اختلافات خوشحال می شدند و از این به بعد می شوند!!!

سوم آنکه چون هیچ کدامشان لیستی قوی نداشتند مردم تا روز آخر در رای دادن به افراد سرگردان بودند. و به نوعی در عمل نتیجه همان جبهه مختلط پیشنهادی حسین شریعتمداری شد. از سوی در خیلی از شهرها هم این لیست ها با مشکلاتی رو به رو بود. از جمله در مشهد چون بر اساس سهم خواهی های سیاسی بنا شده بودند خیلی از افراد مستقل و خوشنام در آنها راه پیدا نکردند و ابهاماتی در هر دوی آن لیست ها چه متحد و چه پایداری  مشاهده می شد.

چهارم در دو سوی این جبهه ها دو بزرگ و بزرگورای  قرار داشتند که جریان بازی های سیاسی حرمت هر دوی آن بزرگواران  راچه در جلسات خصوصی و چه در جلسات عمومی و رسانه ها حفظ نکرد که صد البته  مشخص است به سود چه کسی خواهد بود نتیجه ی آن!

پنجم آنکه دعوای این دو گروه بر سر خدمت به مردم نبود بلکه بر سر ساکتین فتنه و انحراف بود که  گرچه مهم بود ولی دارای اولویت اول نبود و شما بیشتر از اینکه شاهد شنیدن برنامه از آنها برای مشکلات اصلی مردم باشید شاهد دعوای سیاسی در مورد مواضع سیاسی بهمان فرد در دوره ی انتخابات بودید.

به هر حال با همه ی آن دعوا ها معتقدم پیروز این انتخابات جریانات سیاسی نبودند که چه بسا اگر بنا بر نمره دادن باشد نمره ی قابل قبولی کسب نکنند. بلکه پیروز مردمی بودند که شرایط را خوب درک کردند و دشمنان را ناامید کردند