هوالحبیب

3000 میلیارد ناقابل !!!


http://www.snn.ir/pic/13900628020_2011262038e.jpg



«آب بازی کنید 24 ساعته دستگیر می شوید، اما اختلاس کنید کاری به کارتان ندارند!»

این  جمله تنها یکی از اظهار نظرهایی است که در چند روز گذشته از سوی مخاطبین شبکه های اجتماعی در واکنش به خبر کشف اختلاس 3000 میلیاردی در فضای اینترنت منتشر شده است.
 
امروز در هر رسانه و تریبونی و حتی در بین مکالمات مردم کوچه و بازار  هم، موضوع اختلاس بزرگ تاریخ بانکی کشور، به یکی از موضوعات داغ مورد بحث تبدیل شده است.

گرچه این اختلاس یک مسئله مالی و اقتصادی است ولی از همان روزهای اول اعلام خبر کشف اختلاس، پیش بینی اثرات سیاسی، فرهنگی و اجتماعی آن کار دشواری نبوده و از این به بعد هم  نخواهد بود!

وقوع این اختلاس 3000 میلیاردی  ناقابل!!! خود نشان دهنده ضعف سیستم های نظارتی بر عملیات های پولی و مالی کشور است و اینکه اگر چنین اختلاس بزرگی چهار سال از چشم دوربین های نظارتی ما مخفی مانده است اولا این پیام را به مسئولان نظارتی می دهد، شما که چنین سنگ بزرگی را ندیده اید چه بسیار سنگ های ریز و درشت دیگری هم بوده که از کنارش بی تفاوت گذشته اید و این یعنی اینکه،  سیستم نظارتی شما مشکل دارد و چشم های نظارتی تان گویا نه تنها ضعیف است، بلکه کور است!

بر اساس همین استدلال متاسفانه باید گفت خبر کشف اختلاس 3000 میلیاردی بیش از آنکه امید را به جامعه تزریق کند، یاس و ناامیدی را به همراه خواهد داشت، چرا که شنونده در اولین درنگ و تامل با خودش این سوال را می کند، چطور می شود به این چنین سیستم فشل بانکی اعتماد کرد؟ و این چه شکل عدالتی است که جوان جویای کار و تازه تشکیل زندگی داده باید بخاطر گرفتن سه یا چهار میلیون، چندین ضامن و مدرک و سند به بانک ارائه دهد و اگر در بازپرداخت کوتاهی کند حسابش با میرغضب های بانکی خواهد افتاد که هیچ گونه ملاحظه ای سرشان نمی شود ولی فردی می تواند این چنین مبلغی را بالا بکشد و بعدش هم لیوان آبی روی آن و کسی جرات نکند چهار سال به وی گوید این همه پول را از کجا آوردی؟

از تبعات اعلام خبر کشف اختلاس میلیاردی، ناامیدی اجتماعی از سیستم های پولی و بانکی کشور و سیستم های نظارتی است که اولی اگر خوب کار کند باعث رونق اقتصادی در کشور شده و دومی باعث اطمینان مردم از سلامت سیستم های بانکی و افزایش اعتمادشان می شود.
 
فلذاست که از نگاه اجتماعی اگر امروز بحث اختلاس شده است بحث روز سیاسیون و رسانه ها و مردم، کشور در معرض تهدید بزرگ ناامیدی مردم از سیستم های نظارتی و قضایی است، و اگر این تهدید جدی گرفته نشود تبعات بعدی آن بسیار بیشتر از آن است که قابل تصور باشد اعم از جری شدن خاطیان و دزدان اموال عمومی و ناامیدی فعالان اقتصادی پاک دست در جامعه!

این تهدید گرچه به خودی خود خطرناک است، ولی می تواند تبدیل به فرصت شود و امید را به جامعه تزریق کند؛ اینجاست که همه نگاه ها به سمت قوه قضائیه است که آیا می تواند این تهدید را تبدیل به فرصت بنماید یا خیر؟

نوع برخورد قوه قضائیه با این پرونده می تواند پیام های مشخصی به اقشار مختلف جامعه بدهد:

- اگر برخورد قوه قضائیه شفاف، صریح و سریع باشد و ملاحظه پیوند های خاطیان را با مراکز ثروت و قدرت نکند اولین و سریع ترین نتیجه اش تزریق روحیه امید به مردم است.

- دستگاه قضایی باید شدیدترین مجازات ممکن را برای متخلفان (بخوانید دزدان بیت المال) صادر کند، تا هر کس که فکر تخلف مجدد در ذهنش خطور کرد با دیدن عاقبت آنها، ترس از مجازات مشابه برای او بازدارنده باشد.

- این چنین اختلاسی بدون همکاری افرادی از درون سیستم های دولتی غیر قابل تصور است؛ امر دیگر مورد انتظار از قوه قضائیه شناسایی این افراد و مجازات شدید آنها بدون ملاحظه جایگاه حکومتی شان است.

- متاسفانه پرونده شهرام جزایری به عنوان یک مفسد اقتصادی این چنین نکاتی را در بر نداشت، حتی افرادی چون رئیس جمهور و رئیس مجلس وقت هم که از وی پول دریافت کرده بودند نیز مورد بازخواست قرار نگرفتند! شاید اگر مجازات جزایری شدیدتر بود و تسهیل کنندگان تخلفات مالی وی در دولت و مجلس مجازات می شدند هیچ وقت متهمان پرونده اختلاس 3000 میلیاردی جرات چنین دزدی بزرگی را نمی کردند.

- اعلام اینکه چه کسی زودتر از همه این اختلاس را کشف کرده است مسئله ای فرعی است، دولتی ها و مجلسی ها وظیفه شان اصلاح سیستم های مالی کشور است، تا مجرمین از خلاهای قانونی نتوانند استفاده کنند برای سوء استفاده.

بر همین اساس تنها ارگان ذی صلاح برای اعلام اصل ماجرا و متخلفان قوه قضائیه است و در ادامه آن برخورد سریع و قاطع دستگاه قضا!

- اما نکته پایانی، عدالت مهمترین معیار در برخورد با مجرم است، عدالت در برخورد با یک آفتابه دزد همان قدر مهم است و دارای ارزش، که در برخورد با دزد 3000 میلیاردی! و این آزمون بزرگ دستگاه قضاست!