هو الحبیب

ما و عید نوروز و برادران مسلمانمان

http://www.jahannews.com/vdcen78zpjh8poi.b9bj.html

دو حدیث از پیامبر گرامی اسلام(ص) و امام محمد باقر(ع) آغاز کننده ی بحثی بود که گویی بر مذاق عده ای خوش نیامده است. اول آنکه فرمود که «به من ایمان نیاورده است، کسى که با شکم سیر بخوابد، در حالى که همسایه اش گرسنه باشد.» و دوم آنکه فرمود : «مؤمن برادر تنی مؤمن است». نتیجه گرفتن از این دو حدیث نوارنی نباید کار سختی باشد برای پیدا کردن وظیفه مان در قبال مسلمانان بحرین و لیبی و عراق و ...

این مخالفت ها می تواند ناشی از چند چیز باشد:
اول آنکه خود آنها اصلا به دین اسلام نیستند و پیامبر را قبول ندارند که بخواهند فرموده اش را بپذیرند که این گروه را حواله می دهیم به اینکه اگر دین ندارید لااقل آزاده باشید.
دوم آنکه مردم بحرین را مسلمان نمی دانند که خوب است با کمی پرس و جو ببیند شعار های این مردم جز الله اکبر و لا اله الا الله و هیات من ذله چیست؟ بعد بروند بپرسند که مگر جز این است که این مردم مقلدین رهبر انقلاب و آقای سیستانی هستند؟ و باز بروند بپرسند که مردم بحرین بخاطر دوستی با ایران است که جز العالم و المنار هیچ رسانه ای حاضر نیست صدای آنها را پخش کند و دست آل خلیفه و آل سعود ملعون را برای کشتار شیعیان باز گذاشته است؟ بروند بپرسند که شیعیان عربستان و بحرین که با هم ارتباطات نزدیک دارند بخاطر علاقه اشان به انقلاب اسلامی چه زجرها و زندان ها کشیده اند؟ نمونه هایی که نویسنده خود با آنها برخورد کرده است.
سوم اعراب در جنگ ایران و عراق، از عراق حمایت کردند، ما چرا اکنون دل بسوزانیم؟ که باید گفت حساب مردم با حاکمانشان متفاوت است. در خود عراق ، مردم ، به خصوص شیعیان بخاطر سرپیچی از دستوارت رژیم بعث کشته ها دادند و انقلاب کردند و گورهای دسته جمعی که بعد از سقوط صدام در عراق کشف شد گواه این مدعاست. حتی عده ای مبارزین عراقی در کنار رزمندگان ایرانی در قالب لشگر بدر بر علیه رژیم بعث می جنگیده اند. این استدلال مخالفین حمایت از بحرین به این می ماند که چون در زمان پهلوی، شاه از دوستان رژیم صهیونیستی بوده است ، مردم ایران را دوست اسراییل و دشمنان فلسطین بدانیم!!!
چهارم، آشوب های اخیر سوریه را از جنس بحرین دانستند که تجمع گسترده مردمی در حمایت از بشار اسد خود جوابی بر اشتباه بودن مقایسه قضایای بحرین و سوریه است. اتفاقی در سوریه قرار بود پیش بیاید تکرار حادثه ۲۵ بهمن در تهران بود که مانند پروژه ی ایران، در سوریه هم شکست خورد و آمریکایی ها از منحرف کردن افکار عمومی از کشتار مردم در بحرین و یمن و لیبی به سمت آشوبگریهای خود ساخته در خیابان های دمشق و تهران باز ماندند.
پنجم آنها عربند و ما ایرانی، اصلا با ما چه؟ مقدمه ای کوتاه می خواهد که خوب ست بدانید: امام موسی صدر که لبنانی ها برایش جان می دهند ، در ایران درس خوانده است و ایرانی است و در نجف هم زندگی کرده است. آقای سیستانی ایرانی ست و از مشهدالرضا، ولی امروز مرجع اول شیعیان عراق ست . حضرت امام ۱۴ سال در عراق زندگی کرد و تدریس نمود و برای همین هم امروز خیلی از عراقی ها و نجفی ها با بزرگی از او یاد می کنند. طبیعی است که کسی تفکر دینی نداشته باشد نتواند دلیل نزدیکی شیعیان لبنان و ایران و عربستان و بحرین و عراق و هر کشور دیگر در دنیا را درک کند! در تفکر شیعه سلمان ایرانی می شود از اهل بیت ولی در تفکر پان عربیست سلمان یک عجم است و پایین تر از عرب، و در تفکر ناسیونالیست ایرانی هم او روزبه است و ایرانی و برتر از عرب!
ششم آنکه عده ای منتظرند رهبر انقلاب و مراجع دستور به عزای عمومی بدهند، بحث بر سر آن است که رهبر انقلاب در همان ابتدای پیام نوروزیشان تفاوت این عید را با عید های دیگر گفته اند: «البته حوادث تلخی كه در برخی از كشورها نسبت به مردم انجام میگیرد ـ در بحرین نسبت به مردم عزیز آنجا، در یمن، در لیبی ـ عید را بر ما گوارا نمیكند و مانع از این است كه انسان شادی عید را بتمامه احساس كند. امیدواریم خداوند متعال برای این ملتها ـ ملت بحرین، ملت یمن، ملت لیبی ـ فرج عاجلی برساند و دشمنان ملتها را با عقوبت خود مجازات كند.»
این یعنی اینکه باید عید امسال با سالهای قبل تفاوتی بکند! بعضی از رسم و رسومات عید که کاملا مورد تایید اسلام است تفاوتی نمی کند که در زمان عید باشد یا عزا! بلکه توصیه فراوان بر آن شده است مانند صله رحم جای خود. اما بحث بر سر این است که صدا و سیما چقدر تلاش کرده است که مردم را نسبت به آنچه وظیفه دارند به عنوان یک مسلمان انجام دهد در قبال برادران دینی اشان در دیگر کشورها آگاه کرده است؟ بگذریم از آنکه بعضی از برنامه های صدا و سیما از لحاظ کیفیت برای ایام عید هم مناسب نیست !
تمام حرف این است که به عنوان یک انسان و بعد به عنوان یک مسلمان و بعد یک شیعه نباید نسبت به وضعیت برادران دینی امان بی تفاوت باشیم برای همین است که شاید کمترین کاری که از مردم ایران بر می آید همین باشد که وقتی مسلمانان بحرین و لیبی به ایران می نگرند ببینند بخاطر آنها عید نوروز ایرانی ها نسبت به سالهای پیشش تفاوت کرده است !


پ.ن.: تعطیلات فرصتی به وجود آورد که کتاب حکایت زمستان را بخوانم. کتاب سختی بود! حتی تصور شکنجه هایی که بعثی ها می کردند زجر آور بود. اما عجیب بعضی از قسمت هاش با این پست همخوانی داشت. در کتاب از کاظم افسر عراقی نام می برد که بخاطر عشق به امام خمینی و عدم حمله به نیروهای ایرانی به شدیدترین وجه ممکن به دست حزب بعث به شهادت می رسد. جالب آنکه بزرگترین آرزوی کاظم دیدن امام خمینی است. یا از سرباز یا دکتری که به اسرای ایرانی کمک می کرده است و یا عشق مردم کربلا به حضرت امام و ... و در مقابل شکنجه هایی سفاکانه ی سازمان مجاهدین که چگونه اسرای ایرانی و همطونشان را به شهادت می رساندند
فیلم نفوذی هم بر اساس همین کتاب ساخته شده است که تماشایی است. خواندن کتاب و دیدن فیلم را از دست ندهید