هوالحبیب

توصیه   هایی  برای   کتاب خوانها

قیمت نان که بالا برود مطمئن باشید که کتاب هم بیشتر. خریدن کتاب هم دیگر سخت شده است با این قیمت های نجومی!!!

در دوران  کارشناسی   در خوابگاه به   شوخی   می گفتیم   ایام   فورجه امتحانات  فرصت  مناسبی  است  برای خواندن  رمان   و  جدی جدی یکی  دو  تا رمان   را  می   خواندیم. الان هم  که  درگیر  پایانامه ایم  هم  بهترین  فرصت شده   است   برای  خواندن   کتاب.

این   پست  توصیه    چند  کتابی  است  که اخیرا   خوانده ام هر   چند   شاید دوستان  قبل   تر    از  من   هم  مطالعه   کرده باشند:

 رمان  

 

قیدار امیرخانی گمشد  ی این روزهای جامعه  را  به زیبایی به  تصویر   کشیده  است،    اخلاق   جوانمردی   را. یکی   از شیرین  ترین   قسمت های کتاب  این جمله  بود   که  :   از زیارت نامه ی ارباب و انی   سلم   لمن   سالمکم و  حرب  لمن   حاربکم اش این  چنین بر  می  آید  که پروردگار عالم رفیق  بازها  را  بیشتر  دوست دارد.

داستان



کتاب داستان بهنام  امیریان  خلا بزرگی   را پر  کرده است. داستان   زندگی  شهید   بهنام   محمدی که کمتر  به   نقش او   در  دفاع  از خرمشهر پرداخته  می شود. هر  چقدر   در  مورد  این  نوجوان سیزده   ساله کتاب نوشته   شود    و  فیلم  ساخته شود کم است.   حیف که  چنین الگوهای  بزرگی   در کشور داریم  و قدرت  الگوسازی  نداریم. او را بگذارید در کنار شهدای نوجوانی که تا کنون غریب مانده اند و مسئولین فرهنگی ما به جای الگو گردن بهنام محمدی و مهرداد عزیزاللهی فلان بازیگر و بازیکن و ... را الگو می کنند و بعد مجبورند خود بروند در فلان پارتی با گشت ارشاد جمع اش کنند. از ماست که بر ماست

این   روزها  که سریال  زندگی  شهید  کشوری   و  شیرودی   از   شبکه آی  فیلم   مجددا پخش  می  شد  با  خودم فکر   می کردم   هنر   و ادبیات   ما  چقدر راه دارد  تا بتواند دین  خود  را  به  این  ستارگان   ادا  کند.   نکته  ی  زیبای   سریال  سیمرغ مخصوصا  در  قسمت   آخر این  بود که   وصیت  شهید  شیرودی  به   پشتیبانی از ولایت  فقیه  را در  قبل از پرواز  آخرش به نمایش کشید. مگر   نه  این است  که  توصیه  به  حمایت  از  امام  و  ولایت  فقیه  در   اکثر وصیت نامه  ی   شهدا  هست پس   چرا در فیلم  های  دفاع   مقدس ما  هیچ  نمودی   ندارد؟

در کتاب خاطرات 

  نورالدین پسر   ایران یک  صحنه آرایی زیبا و   شیرین و  معطر  از رفاقت  ها و   رشادت های بچه های جنگ   است.  برای من   که  کمتر  با رزمندگان   آذربایجان  آشنا  بودم   بسیار  مغتنم   بود.   وقتی   کتاب را می  خوانی به  رفاقت امیرمارلباش با  نورالدین  حسادت می  کنی  ...   .خلاصه که از  دستش  ندهید

تئوریک فرهنگی

دغدغه   های فرهنگی که گزیده ی صحبت  های حضرت  آقاست  در   فضای فرهنگی برای  آنان  که  دغددغه  ی کار فرهنگی دارند    امری ضروری  است. خصوصا که بر اساس آن    می توان  از  افراط و  تفریط  های  فضای   فرهنگی  کشور   دوری  گزید.

قدم  کلیک هایتان  روی چشم مجموعه  پست های  منتخب   محمدرضا زائری   است   در وبلاگش که   به دو   جهت توصیه به خواندنش  می کنم.   اولا  بخاطر تشریح  وقایع  بکر  فرهنگی  در   لبنان توسط   حزب   الله   و دوما  نگاه  ایجابی اش  در فضای فرهنگی به جای  نگاه  سلبی خیلی  از مذهبی  ها.

یکی از زیباترین   یادداشت  های  کتاب اشاره  به کنسرت   موسیقی   حزب    الله لبنان است  که نوازنده  ی  گیتارش  با  وضو  گیتار به  دست می  گیرد  و به عنوان یک سلاح فرهنگی   به او می نگرد.

شعر

نامه های کوفی سعید بیابانکی که شاید عنوان عجیبی باشد اگر بگوییم طنز عاشورایی ، ولی بیابانکی با ظرافتی مثال زدنی در قسمت آخر کتاب به نقد بعضی از رسم های غلط پرداخته که باعث شده است حقیقت قیام کربلا فراموش شود.